Ze komen wel eens per ongeluk in een schilderij terecht. En Lambik, tja die kan het natuurlijk niet laten om hun meesterwerken te “verbeteren”. Decennia lang al helpen Suske en Wiske en hun vrienden om artistiek erfgoed op leerrijke en geestige wijze te ontsluiten. Hun strips over bijvoorbeeld Bosch, Bruegel (twee maal), Rembrandt, Rubens, van Gogh en recentelijk van Eyck hebben voor ons een bijzondere waarde. Deze verhalen gidsen kinderen heel spontaan in de beeldtaal en wereld van deze meesters. En al meerdere malen bleken ze voor onze kinderen (en ongetwijfeld ook voor vele anderen) een blijvende referentie en een eenvoudig opstapje naar een museumbezoek. Vooral de Dulle Griet, die in de strip hun favoriete lappenpopje Schanulleke achterna zit, vergeten ze van hun leven niet.

De Dulle Griet uit de fantastische gelijknamige strip. Zij voelt zich ook in het jaar 1966 bijzonder goed thuis.

Laten we vooral niet smalend doen over stripverhalen. Ze bevatten soms meer verwijzingen naar kunst dan we zouden vermoeden. Alleen daarom al verdienen ze een plaatsje in kunsteducatie. Het hoeft niet altijd ‘het betere boek’ te zijn om een blijvende impact op kinderen te hebben. Want het is een algemene natuurwet: elk groot vuur ontstaat door een piepklein vonkje.

* naar de Suske en Wiske-strip “De kleurenkladder” over Vincent van Gogh.

In het kader van de Jeugdboekenmaand met als thema Kunst.