In Firenze, in het museum van de Duomo staat – wacht, ik laat de naam even in het Italiaans weerklinken: il Museo dell’Opera del Duomo. Daar dus staat een adembenemend beeldhouwwerk van Michelangelo (1475-1564) dat oorspronkelijk voor zijn eigen graftombe bestemd was. Het is een kruisafneming waarbij Nicodemus – met de gelaatstrekken van Michelangelo zelf – het lichaam van de gestorven Jezus aan Maria en Maria Magdalena overdraagt.

Michelangelo voltooide dit beeldhouwwerk niet. Gelaatstrekken en expressies bleven onafgewerkt. Daardoor kunnen we als kijker net méér zien en ervaren, vind ik. We kunnen ons dit beeld eigen maken, ons persoonlijk verbinden, het werk in onze verbeelding zelf verfijnen, stileren en afwerken. Misschien leggen we wel ónze trekken in de gezichten. En net daarom is deze sublieme kruisafneming mij veel liever dan zijn monumentale David. (Ook een meesterwerk, dat spreekt voor zich!). Voor mij is het perfect in de imperfectie.

Een soortgelijke ervaring heb ik bij de illustraties van Charlotte Peys in Alles komt goed, altijd, een jeugdroman over het wedervaren van de jonge Alice tijdens de Eerste Wereldoorlog. Nee, natuurlijk vergelijk ik Charlotte Peys niet met het genie Michelangelo. Daar gaat het niet om. Maar neem eens de tijd om naar deze gezichten te kijken:

@ Charlotte Peys, Alles komt goed, altijd.

Geen enkele persoon in haar illustraties heeft specifieke, persoonlijke gelaatstrekken. Bewust. Op die manier symboliseren zij àlle meisjes, jongens, vrouwen en mannen die met oorlog en ontberingen te maken hadden/hebben. Maar wat zie ik verder? En wat zie jij? Zie jij verdriet, angst, ontreddering of geborgenheid en menselijke warmte? Of nog iets anders? We krijgen alle ruimte om hun emoties en gedachten zelf in te vullen en wellicht geven we uiteenlopende antwoorden. En het is precies dát wat deze “universele” figuren toch tot een individu maakt. Door ons eigen bijzondere en unieke creatieproces. Dat van mij en dat van jou.

In beeld is een aparte rubriek: omdat beelden verder reiken dan woorden, het onverwoordbare kunnen verwoorden. (omschrijving van illustratrice Sabien Clement)